Indonesia with its beauty and puking women...

Nou, daar zijn we weer hoor... Deze keer getypt in Bogor, oost-Java. Heb er nu een maandje Indonesië op zitten en ik geniet nog volop. Zal weer bij het begin beginnen, zou raar zijn als ik bij het eind begin. Al heeft dat misschien ook wel wat. Laten we dat gewoon eens proberen, opletten dus!
Vandaag heb ik lekker gechilld, een hele lekker warme douche gehad waar ik al een maand ongeveer op zat te wachten en daarne heel luxe uit eten gegaan voor het eerst. Normaal let ik best wel op wat ik eet qua kosten, vandaag schijt (sorry, taalgebruik, I know) aan gehad en lekker gedaan wat ik wilde. Voor het eerst sinds het reizen ongeveer een toetje gekocht, lekkaaah! Was nog een hilarische terugrit naar het hostel, omdat ik een lokaal busje wilde pakken, zat bomvol met Indonesiërs die geen Engels spraken. Uiteindelijk, vraag me niet hoe, ben ik toch bij het hostel beland met dat busje waar we al buikpijn hadden van het lachen. Was voor iedereen toch wel heel grappig om mee te maken hoe ik daar als een gek zit te gebaren en proberen duidelijk te maken waar ik dan precies moet zijn, en dan flink zit te juichen als ik ineens iets herken (gevalletje je had erbij moeten zijn, maar toch...).
Gisteravond heb ik de hele avond met een Nederlands gezinnetje zitten kaarten en over de reis verteld, leuk hoe geïnteresseerd mensen zijn in alles wat ik heb gedaan en gezien en de plannen die ik nog heb. Dat was nadat ik de hele dag heb liggen slapen, gezien ik de hele nacht in een bus had doorgebracht met een vrouw in de stoel achter die mij die haar hele maaginhoud eruit gooide. Hartstikke fijn, de geur, het geluid en het gevoel van schoenen die ineens veel meer over de vloer gleden dan daarvoor (en dit is niet overdreven helaas).. Gelukkig had ik een sjaal en parfum in m'n tas en muziek met oordopjes, maar echt ideaal was het niet.
De week daarvoor heb ik in een heel chill hostel gezeten, eigenaresse was een Indonesische meid die zelf ook veel gereisd had. Wist dus precies wat een hostel nodig had, zag er fantastisch uit, overheerlijk ontbijt en hele fijne verzamelplek waar we telkens samen kwamen. Daar hebben ik, andere backpackers en de eigenaar en eigenaresse van het hostel hele chille gesprekken gehad. Ook veel gehad over verschillen tussen Indonesië en West-Europa, verschillen in leefwijze, in cultuur, in kijk op de wereld, in hoe zij naar ons kijken, in hoe wij naar hen kijken, etc. Super mooi, leerzaam en het geeft je een bijzondere inkijk in het leven van de Indonesische samenleving.

Ook de tempels Prambanan en Borobudur bezocht, allebei met een scootertje gedaan. Wat ontzettend heerlijk om als een malloot daar tussen de auto's door te schieten, wedstrijdje houden met jezelf om helemaal voor de streep te staan bij een stoplicht (wat een heel stuk moeilijker is dan het klinkt) en vooral ook erg lekker om geen kaart of iets mee te nemen maar gewoon weten dat je ongeveer naar het noord westen moet en maar gaan rijden. Ben een heleboel mooie plekjes tegen gekomen op die manier! Ben ook ontzettend gave dieren tegen gekomen, bijvoorbeeld een gigantische skink!! Bij de tempels echt ontzettend genoten en flink verrast door hoe de lokale toeristen van mij genoten. Voelde me net een beroemdheid, ze wilden allemaal met je op de foto. De eerste dag was het na 30 minuten ofzo wel echt genoeg en was ik er klaar mee. De tweede dag was ik er iets beter op voorbereid en ben ik allemaal gekke bekken gaan trekken, kinderen in m'n nek gezet en baby's op m'n arm. En heel verrassend voor mensen die me kennen, maar ook met de tieners die met me op de foto wilden een spierballenshow opgevoerd. Nog noooooooit eerder gedaan haha! Was leuk voor anderhalf uur in totaal, daarna toch wel echt genoeg. Al helemaal omdat ik super erge dorst had en m'n geld en water was vergeten in het hostel... Had nog voor de grap geld gevraagd aan mensen die met me op de foto wilden, maar toen ze ja zeiden voelde ik me toch wel heel schuldig en wilde geen geld aannemen..
Met de eigenaresse van het hostel ook een paar keer over een Nederlandse vriendin van haar gehad die zou komen terwijl ik er zat. De dag voordat ze zou arriveren hoorde ik haar naam, was het een Nederlands meisje met wie ik een maand lang in Australië heb opgetrokken. Zij wist van niks dus heb haar super leuk kunnen verrassen, wat is de wereld dan toch eigenlijk ook maar klein zeg! (ook al zit ik helaas heel ver van m'n favoriete Nederlanders)

Ik ben vanuit Bali met de bus en ferry naar Yogyakarta gegaan, duurde ook weer lekker lang maar gelukkig goed geslapen in de bus (geen kotsende mensen gelukkig). De laatste dagen in Bali heb ik doorgebracht met wat nieuwe vrienden en Japie van het vorige reisverslag. Wat ik heb gedaan:
- uitzieken
- baby schildpadjes die net uit het ei waren gekomen in de zee gelaten
- "poolparty" in het huis van een Amerikaan gehouden
- rondgereden op de scooter
- geshopt
- heel veel lekker gegeten
- zowat iedereen bij het immigratiekantoor omgekocht zodat ik m'n visum op tijd kon verlengen (zat allemaal raar met de ramadan en dat ie dan ineens een week gesloten was enzo)
- gechilld aan het strand

En nog veel meer waar ik nu niet meer op kom...
Ik heb hier nog 5 dagen voordat m'n meditatie begint, waarbij ik 10 minuten figuurlijk en wie weet mentaal wel letterlijk van de aardbodem verdwijn. Zal tegen die tijd nog wel berichtje op FB gooien zodat jullie weten je geen zorgen te hoeven maken.

Houdoe!